Dag 20: 26 juli 2015 van Saint Paul en Born naar Bias

Deze zondagochtend was het voor Jan net alsof hij gisteravond op stap was geweest. Hij lag nog lekker te slapen terwijl Joop zijn spulletjes al bij elkaar had gezocht. Joop gunde hem dit slaapje wel met het gevolg dat we 08.30 uur van de camping liepen. Toch nog netjes voor de zondagochtend. De tentjes waren tamelijk nat dus dit zorgde voor extra werk/tijd. We hebben ook een kop koffie gehad en een broodje. Na anderhalve kilometer stoppen we bij een bankje hier moet Joop eerst "een stientsje út de skoen hale" en "syn sok beter an doen" ook doet hij zijn shirt nog uit "ik kin wel in myn hemd lope" dan gaan we verder. We lopen over een fietspad waar eerst een spoorlijn liep. Dan gaan we op een gegeven moment rechtsaf naar Aureilhan hier gaan we nadat we de kerk (met gesloten deuren) gepasseerd hebben op een picknickbankje koffie drinken met natuurlijk stokbrood en een chocoladebroodje erbij. We zitten hier op zeven kilometer. We lopen verder langs een meer over een zandpadje met erg los zand. De richting die we lopen is Mimizan. Het is mooi weer, er staat een zuchtje wind en het zonnetje schijnt. In Mimizan aangekomen komen we langs een stukje Unesco werelderfgoed. Het is een oude toren die wellicht als stadspoort heeft gediend. Bij de boulangerie (bakker) kopen we weer un pain omdat we de broodvoorraad tijdens de koffie hebben opgemaakt. Dan komen we bij de kerke het is een echte Roomse kerk zoals allemaal. De gebrandschilderde ramen zijn schitterend. Ook is er weer een beeld van Jean d'Arc deze strijdster komen we regelmatig tegen. Joop steekt nog een kaarsje op voor een ieder thuis in Friesland waar aan gedacht wordt. In de kerk vraagt een Frans madammeke of we weten waar de route langs loopt. Ze loopt op sandaaltjes en het is haar eerste loopdag. We wijzen naar het zuiden omdat wij het ook niet precies weten. Wel vertellen we haar dat de route zeer goed aangegeven staat met Jacobstekens. Dan lopen we Mimizan uit en komen op een spiksplinternieuw fietspad het asfalt is als het ware nog warm. We gaan via dit goede pad richting Bias. Onderweg laten we ons niet verleiden om over een aangegeven zandweggetje te gaan. In Bias aangekomen treffen we bij een openbaar toilet en een school twee picknickbanken en een prullenbak. We nemen plaats en koken hier met behulp van het primusje en keteltje wat water. We eten tomatensoep met croutons en daarbij stokbrood met kaas. Joop heeft weer wat moeite de stokbrood weg te krijgen dus we hopen nog een groentewinkeltje of iets dergelijks tegen te komen maar het is ook zondag dus afwachten geblazen. Na ons water aangevuld te hebben lopen we verder richting de kerk. De kerk blijkt dicht te zijn, we lopen dus maar verder langs de aangegeven route. Dan duikt het madammeke dat we getroffen hebben in de kerk van Mimizan weer op. We hebben het even over de route. Ze geeft aan dat er een Chambre d'hôte is in een plaats verderop. We hebben al 20 kilometer gelopen en het volgende waar de route langs gaat ligt op hemelsbreed 12 kilometer hier komen er misschien nog wel vijf bij en omdat we de afgelopen drie dagen 97 kilometer gelopen hebben vinden we het wel welletjes. We kijken zoals wel vaker in het camping bestand dat we thuis op de GPS gezet hebben. En wat blijkt op de route zit na anderhalve kilometer een "campingetje" erg klein maar met een douche en wc voor maar elf euro. We hebben genoeg proviand dus we redden ons wel. Ook staat er een tafel voor ons gereed en kunnen we twee stoelen gebruiken. We hebben vandaag 22,3 kilometer gelopen wat ons totaalstand op 555,1 zet. We drinken eerst een kopje koffie en dan zetten we de tenten op. We hebben de voorraden even bekeken en we komen erachter dat we nog 45 koppen koffie kunnen zetten. Dus wanneer iemand zin in bakje heeft is hij of zij van harte welkom één mee te drinken. We zitten ergens in het zuiden van Frankrijk aan de kust. Daar we genoeg koffie hebben zijn we alvorens de tentjes op te zetten nog maar "een bakkie" gaan doen. De camping is vrij rustig Joop vraagt zich af of er wel wat klandizie is. Dan wordt het om een uur of half zeven druk alle campinggasten komen terug van het badderen in de zee of in een meer. Joop gaat even douchen en wassen en dan proberen we eten voor onszelf te bereiden. Dit gaat goed we eten tomatensoep en het weer dreigt wat. We hebben de macaroni al in het water te koken en besluiten onder een ter plaatse aanwezig afdakje verder te gaan koken. Als saus hebben we tomatensoep maar dat met weinig water natuurlijk. Ook hadden we nog een zakje spaghetti bolognaise voor in de magnetron gekocht. We dachten dat we dit ook weleens konden eten. Toen we eenmaal aan het koken geslagen waren hadden we de smaak te pakken en hebben we de spaghetti bolognaise maar door de macaroni gedaan. Dit resulteerde in een keteltje bomvol met pasta. We hebben hier heerlijk van zitten smullen. Als slagroom op de taart ofwel de kers op het toetje kwam er een Nederlandse campinggast vragen hoe het ging en waar we mee bezig waren (wandelen). We vertelden hoe en wat waarop de man vertelde dat hij met de campingbeheerder goed bevriend was en hier al 15 jaar op de camping stond. Na het seizoen gaat hij regelmatig met zijn vrouw en het beheerders echtpaar naar de Pyreneeën te wandelen. Na het gesprek was het Joop die een balletje opgooide door te vragen; je kunt hier zeker geen biertje ofzo kopen? Waarop de vriendelijke man antwoordde; zal ik jullie een biertje aanbieden? Dit blikje Heineken bier smaakte ons prima en deed ons goed. Na het eten heeft Joop het serviesgoed afgewassen en is Jan gaan douchen. Waarna we als aperitief een kopje koffie gedronken hebben. Daarna hebben we stilletjes aan onze tandjes gepoetst en zijn we de tentjes ingedoken. Morgen willen we vroeg weer op zodat we weer een nieuwe dag vol mogelijkheden hebben.