Dag 30: 5 augustus 2015 van Markina Xemen naar Gernika Lumo

De Italiaan is half zes vertrokken en de Spanjaard een uur of zeven. Wij staan zeven uur op, pakken de tassen in en gaan naar de 'lunchroom' en nemen een ontbijt. Er is een waterkoker dus dit scheelt weer gas. Na de hospitalero weer de hand geschud te hebben verlaten we omstreeks half acht als laatste perigrino's de albergue. Het stadje uit waar een gemeentewerker ons op de juiste weg zet, we moeten achter een huis langs over een smal padje langs de rivier. Het weer is goed want het zonnetje schijnt alweer. We lopen zes kilometer langs de rivier het is erg mooi, het water en dan het binnenland van de noordelijke Spaanse kust. We lopen door de bergen en dan moeten we weer gaan klimmen. Het wordt al wat warmer dus het is even pittig. Het valt ons niet af hoe droog de bergpaden zijn na de dag van gisteren. We hebben het erover en dan worden we compleet verrast. Het is één grote glibberige glijdpartij. Er zijn veel perigrino's op weg en menigeen gaat onderuit. Jan heeft een keer erg mazzel hij blijft nog net in evenwicht. Bij de grote op en afstappen geeft Jan Joop een hand om hem te ondersteunen. Even verderop valt Joop op zijn kont. Hij heeft er niets aan overgehouden. Dus we glibberen weer verder. Dan treffen we Don hij heeft net als ons de tijd genomen om de glibberige afdaling heelhuids te trotseren. We lopen met hem verder naar het dorpje op een kilometer. Daar is een bar en gaan we met ons drieën koffie drinken. Ook besteld Don er voor ons allemaal een rood drankje bij het heeft wel wat van bitter lemon en is erg goed tegen de dorst. We hebben nog chocoladebroodjes dus die eten we erbij. Het smaakt goed en dan gaan we verder. Weer een bult op en af we lopen gezamenlijk met Don want we hebben besloten ons tempo even aan te passen zodat we samen op kunnen lopen. We lopen erg traag maar deze middag hebben we het ervoor over. Ook hebben we ons nog nooit op laten jagen om een plekje in de albergue te krijgen dus gaan we dit ook niet doen. Het is erg gezellig met Don want hij is veelvuldig in voor een grap en heeft leuke gespreksonderwerpen. Het is best wel even leuk om met iemand anders te praten dan met elkaar. Hoewel we het samen ook altijd prima hebben. Don geeft aan dat hij het ook leuk vindt omdat hij vaak alleen loopt. Mensen passeren hem alleen maar wat we goed begrijpen want hij loopt erg traag. Ook weet Don te vertellen dat de Albergue in Gernika 30 plaatsen heeft maar dat er een sporthal met veel matrassen is en we dus niet bang hoeven te zijn om weer op de vloer te moeten slapen. We komen na 22 kilometer bij een kerk waar onder de bomen een waterkraan is en ook twee bankjes en een prullenbak staan. We gaan zitten en omdat we vanochtend bij de koffie de brood niet gebruikt hebben kan Don mooi even mee eten. We vullen de watervoorraad weer even bij en gaan dan verder de laatste kilometers. Er is een omleiding dus de laatste kilometers worden er een paar meer. Omdat we best langzaam lopen duurt het lang voordat we arriveren in Gernika. Het laatste eindje loopt er een andere meid met ons mee die veel 'weet' te vertellen over de verblijfsmogelijkheden. Er schijnt dus in een sporthal plek te zijn. We komen langs een internationaal hostel. Don en de andere pelgrims die zich inmiddels verzameld hebben vinden het te duur. Dus we zoeken eerst verder, de albergue van het stadje is sowieso vol met de dertig plaatsen. We komen bij een sporthal en deze is gesloten. We hebben geen zin meer om rond te slenteren dus we besluiten met ons tweeën naar het internationaal hostel te gaan. Voor een kleine twintig euro hebben we slaapplaats, een heerlijke warme douche en morgenochtend vanaf zes uur ontbijt. In het hostel hebben we ook internet dus kunnen we na een aantal dagen de blog weer bijwerken. Leuk voor het thuisfront. Na het douchen en wassen hebben we boodschappen gedaan en Gernika blijkt best wel een grote stad te zijn. Op een pleintje met allerlei terrasjes zijn we een pintje gaan nuttigen. Dit smaakte na weer een lange dag (we waren 16.00 uur na een kleine 30 km aan) heerlijk! Daarna gaan we opzoek naar een Chinees restaurant. Joop verlangt hier al een hele poos naar. We weten van de vorige keren dat eten bestellen niet meevalt. De Chinezen noemen hun gerechten namelijk overal weer anders. We hopen uiteindelijk bami besteld te hebben maar dit moeten we in spanning afwachten. Ook vragen we om loempia's maar dit zijn erg onbekende dingen. Zelfs met de Chinese smartphones en de Google translate functie van Nederlands naar Chinees lukt het niet. Joop krijgt bami met garnalen waar we gek op zijn. Jan krijgt een soort van jus met noedels en paprika's of dergelijke en om het af te maken een paar gekookte garnalen bovenop. Joop heeft heerlijk gegeten en Jan iets minder dus door de bank genomen was het prima. Waarna we terug naar het hostel zijn gegaan. Daar hebben we vier Spanjaarden bij ons op de kamer gekregen. Morgen de een na laatste dag lopen.