Dag 6: 12 juli 2015 van Poitiers naar 'la Vererrie' Coulombiers

Joepie alweer internet! We werden gelukkig om een uur of zeven weer wakker na de twee Grimbergen pilsjes. We hoefden niet veel in te pakken dus we wilden 07.30 uur lopen, dit mislukte en het werd klokslag 08.00 uur. We verlieten hotel IBIS Budget en zochten signaal met onze GPS dit wilde moeilijk vlotten tussen de hoge gebouwen van Poitiers. Bij een supermarkt kochten we een baguette, twee chocoladebroodjes, een aantal pruimen voor Joop en instant cup-a-soup en instant koffie. We hadden voor vandaag geen route op het A4'tje na wat we thuis hadden geprint met enkele plaatsnamen. Gelukkig wordt de route steeds beter aangegeven met de schelp en pijlen. Onhandig is dat de schelp niet consequent dezelfde kant op wijst. Er wordt door route uitzetters nogal eens anders gedacht over waar de schelp heen wijst. De GPS is ons dan meestal erg behulpzaam. De eerste zeven kilometer hadden we nodig de stad uit te lopen daarna gingen we over mooie geasfalteerde fietspaden richting Fontaine-le-Comte. In Fontaine worden we ingehaald door een auto de man lacht en zwaait vriendelijk. Wij zwaaien natuurlijk terug, even later lopen we langs een tuin waar de man klaar staat met een fles water. Of we ook iets nodig hebben, nee bedankt want we zijn nog voorzien. We lopen verder het dorp in en daar vinden we voor de Mairie een mooi bankje in de schaduw. Met het primusje en het keteltje zetten we koffie en we nemen een stukje overheerlijke stokbrood met kaas. Van een man bij een feestzaal kregen we een fles water om ons flesjes te vullen. Vervolgens lopen we verder richting Coulombiers, een echtpaar vraagt waar we vandaan komen en of we nog wat nodig hebben (water? nee bedankt) het blijkt dat ze ook in etappes van één week naar Santiago lopen. We komen weer landweggetjes tegen, onze voeten zijn gisteren nog niet vergeten al gauw vatten we het idee op om het vandaag niet te bont te maken. In een gehuchtje vier kilometer voor Coulombiers vraagt een man weer of we water nodig hebben, we accepteren zijn aanbod en daarna verteld hij ons dat we 300m terug moeten lopen en dan linksaf en alsmaar rechtdoor. We danken hem vriendelijk en vertrekken weer. In Coulombiers een best grote plaats gaan we bij een bar/restaurant op het terras zitten en drinken Orangina. We hebben 20 kilometer gehad en bespreken onze plannen. Na het nagevraagd te hebben blijken er weer een aantal opties. De eerste optie we zetten de tent op achter een gebouw en maken gebruik van een openbaar toilet. Twee we lopen 8 kilometer langs een 'gevaarlijke' weg naar Lusignan. Of drie we laten de barvrouw bellen voor een kamer in een huis drie kilometer verderop ''op'' de route. Natuurlijk kozen wij weer voor optie drie. We bedankten de restauranthouders en vertrokken weer uit Coulombiers. Drie kilometer over landweggetjes richting Lusignan. Uiteindelijk hebben we 24 kilometer gelopen en dit was voor vandaag meer dan genoeg. We hebben een kamer met twee bedden in een mooi huisje met een schitterende tuin te bereiken via twee openslaande deuren. De man spreekt geen Engels maar wel heel veel Frans. Er valt weinig uit op te maken maar hij had het over thee, een slager, ontbijt en nog meer. We gaan verder nergens op in en krijgen een stempel op ons pelgrimspaspoort. Als welkomstgeschenk kregen we een thermosfles thee dit hebben we dan ook in de tuin genuttigd. Om en om werd er gedoucht en daarna hebben we een kop koffie gedronken. We gaan straks proberen om Macaroni te maken dit hebben we altijd standaard bij ons als proviand. Ook hopen we van de gastheer nog een biertje te kunnen krijgen maar dit is nog even afwachten. Tot zover.