Dag 17: 23 juli 2015 van Le Grand Cohot naar Pyla sur Mer

Vandaag werd er wandelend met de rugzak 30,4 kilometer afgelegd. We starten zoals we van plan waren extra vroeg om de boot op een goede achttien kilometer om half twaalf te kunnen halen. De biologische wekker op halfzes gezet en toen zijn we begonnen in te pakken. We hebben een stuk van de sandwiches gegeten en hebben de rest in de tas gedaan. Een paar minuten na half zeven waren we gereed om te vertrekken. We liepen de camping af en vandaag alweer over een fietspad langs de kustlijn. Na een paar kilometer viel meteen op dat de vegetatie heel anders werd als gisteren. Alles werd veel groener net of het landschap wat opbloeit. Na zeven kilometer hebben we op een bankje 10 minuutjes de beentjes gestrekt daarbij aten we een stukje van de sandwiches. Door op tijd rust te nemen wilden we voorkomen dat we ons over de kop moesten lopen om tijdig bij de boot te komen. We liepen verder en toen we op 15 kilometer zaten hebben we nogmaals eventjes gezeten en gerust. Het laatste stukje tot Bélisaire waar de boot vertrok was voor het gevoel nog wel een eindje maar na achttien kilometer waren we uiteindelijk bij de boot. We konden ook een plaatsje eerder met de boot over maar we hadden voor Bélisaire gekozen omdat we hier met de boot 45 minuten varen naar Dune du Pilat konden. Kwart voor elf aangekomen in Bélisaire bleek dat de boot naar Dune du Pilat vol was. We konden nog 20 minuutjes wachten en dan wisten zij van de rederij of er een andere boot met meer plaatsen beschikbaar kwam. Echter om 11 uur ging er een boot naar Le Moulleau. 20 minuten wachten betekende die boot missen en we wilden wel graag verder. De volgende afvaart naar Dune du Pilat zou pas om 16.45 zijn. Na de teleurstelling enigszins verwekt te hebben besloten we de boot naar Le Moulleau te nemen. We hadden ons erg verheugd op de boottocht van 45 minuten langs de kust door het Bassin d'Arcachon maar het was niet anders. Het werd in tien minuutjes naar de overkant en naar Dune du Pilat lopen. Het boottochtje op zichzelf was wel erg mooi en hier hebben we zeker wel van kunnen genieten. Aangekomen in Le Moulleau hebben we op een bankje Orangina zitten drinken. Vervolgens kochten we bij een bakker een stokbrood/pain, een chocoladebroodje en een pain du lait (melkachtig broodje). Het laatste zat volgens Joop weinig smaak aan. In een supermarktje kochten we nog kaas voor op het brood en toen liepen we verder. Na twee kilometer had Jan zijn chocoladebroodje alweer verbrand en gingen we op een bankje van de bushalte een soepje koken. De instant soep was zo bleek op maar we hadden nog een half zakje tomatensoep wat uit nood door de macaroni als saus gediend had. Zo hadden we toch nog een lekker soepje. Daarbij een heerlijk stukje vers stokbrood/pain met kaas en het menu was compleet. Het was nog drie kilometer tot Dune du Pilat, daar aangekomen vroegen we ons af door te lopen of de duin te beklimmen. Onder het mom van nu we er toch zijn hebben we besloten het te proberen. Het was er "smoorrazende druk" allermachtigst wat een toeristen. Wij zijn ook toeristen dus murwden we ons tussen de menigte door. Een mooi verhard pad wat op een gegeven moment over ging in los zand. Joop zag het niet zitten om de duin met wandelschoenen en rugzak te beklimmen. Jan vond dit toch ook wel een erg grote uitdaging. Daarbij hadden we al 24 kilometer gelopen. Er werd besloten dat Joop onderaan op een bankje ging zitten in de schaduw en Jan zonder rugzak op blote voeten de top zou bereiken. Het was een fikse klim die zeker met de rugzak op nagenoeg ondoenlijk was. Het uitzicht was schitterend zowel over het land als de oceaan. Op de duin heeft Jan veel foto's genomen zodat Joop ook hier later nog van kan genieten. De laatste kilometers wogen zoals altijd nog wat zwaar. Dit gold met name voor Joop maar ook Jan vindt het geen probleem om na 30 kilometer te arriveren. We hebben een camping gevonden genaamd La Panorama deze naam was geheel terecht want we hebben uitzicht op de oceaan met twee zandbanken. We werden weer met een golfkarretje naar ons plaats gebracht. Joop en Jan hebben gezamenlijk de tentjes even opgezet waarna Joop de was deed en Jan de waslijn gespannen heeft en de bedden gereed maakte. Daarna hebben we heerlijk kunnen douchen en zijn we gaan eten in een eetcafé. Ook hebben we daar in de buurt boodschappen gedaan. Er stond een halve kip met frites en barbecuesaus op het menu. We hebben lekker gegeten. Patrouilleleider bij de padvinders alias Joop was tijdens een toiletgang verdwaald. Hij kwam uit bij een restaurant in plaats van het eetcafé waar we zaten. We gooien het er maar op dat hij de kaart en het kompas niet bij zich had. Maar hij had het geluk dat hij een jongeman in een golfkarretje tegenkwam. Die de verloren zoon terug naar het eetcafé bracht. Jan zat te wachten en vermoedde al dat Joop de weg kwijt zou zijn. Hij had alvast twee nieuwe biertjes besteld.