Dag 6: van Caherdaniel naar Sneem, 20,5km

20 augustus 2017 - Sneem, Ierland

Vanochtend worden we om zeven uur wakker. Het exped matje van 39 euro slaapt niet zo lekker als de boxspring van gisteren. Desondanks hebben we een goede nacht gehad. In de tent proberen we het spul zoveel mogelijk bij elkaar te zoeken. Het regent namelijk en we willen het meeste goed droog houden. Dan alles uit de tent en in de luwte bij het toiletgebouw. De tent afdrogen en inpakken de rommel. Na de tandjes gepoetst te hebben zetten we af. Op naar Sneem onze volgende bestemming. Het is kwart over acht als we vertrekken. Normaal gesproken zouden we om de route te volgen terug moeten lopen naar Caherdaniel. Dit hebben gisteravond naar de pub ook gedaan en hier zien we liever vanaf. Het alternatief is gewoon de autoweg weer volgen. Ook schatten we in dat de officiële Kerry 'offroad' Way heuvelachtig en blubberig is vanwege de vele regen. De autoweg is doorgaans vrij vlak en dus goed te belopen. Dit doen we dan maar. De spieren moeten weer even opwarmen. Het is een tijd droog waarna het toch weer begint te regenen. De weersverwachting voor vandaag is niet zo best hebben we gehoord. Dan doen we de paraplu op en lopen nog een stukje. Met de paraplu op is het best te doen. We komen in Castlecove. Er is een tankstation met een shop die nog dicht is. Als we staan te schuilen gaat de shop open. De koffieautomaat moet nog aangezet worden. Joop neemt een kop koffie en Jan een kop hot chocolate. Jammer genoeg kunnen we niet even lekker zitten en de benen strekken. Buiten staan genoeg picknicktafels maar het regent. Na een kwartiertje rust gaan we weer verder. Als we eenmaal Castlecove uit zijn gaat het los. Het plenst en met het regenjasje en de paraplu op is het haast niet droog te houden. In de stromende regen pakken we de poncho's uit de tas en trekken ze over ons heen. Dan vervolgen we onze weg, maar tegen deze bui is bijna niets bestand. Ondanks al onze inspanningen worden we zeiknat. Inclusief onze net weer heerlijk droge schoenen. Zou je daar niet chagrijnig van worden? Wij niet, gelukkig zijn we wel wat gewend en gaan we vrolijk door. Onderweg zingen we wat liedjes en laten we heel traag steeds meer kilometers achter ons. Op de weg is het wel wat drukker dan gisteren dankzij of ondanks dat het zondag is. Het wil zeggen dat we goed uit moeten kijken. Gelukkig gaat het allemaal goed en zijn onze tegenliggers over het algemeen bedachtzaam. De uitzichten zijn mooi. Vaak hebben we zicht op de kustlijn met 'eilandjes'. Ook kunnen we aan de overkant van de Kenmare river het andere schiereiland 'Beara' zien liggen. Aan het eind van de ochtend wordt het wel steeds drukker op de weg en dit loopt minder plezierig. Ook lijkt deze kant van het schiereiland toeristischer waardoor er meer verkeer is. Op onze doorweekte schoenen lopen we de laatste kilometers. Deze laatste loodjes wegen zwaar. Joop pakt de mondharmonica om het geheel wat luister bij te brengen. Dit helpt en zo lopen we een stuk voortvarender richting onze bestemming. Dan arriveren we mooi op tijd om half twee in Sneem. Een mooi dorpje bij een grote rivier. De rivier stroomt hevig vanwege de vele regen. Ondertussen is het al wel een beetje droger geworden. De regen maakt het niet fijn kamperen. Daarom zoeken we naar andere opties. We vinden een plekje voor de nacht in een guesthouse boven een restaurantje. Als Jan in de douche de schoenen uit doet en ze ondersteboven kiept loopt het water eruit. De waterbestendigheid is dus niet zo best meer. De schoenen kunnen straks dus wel in het 'asvat'. Gezien het aantal kilometers dat ze in zes jaar gemaakt hebben zijn ze ook wel afgeschreven. Joop is ondanks de regenkleding tot aan de onderbroek doorweekt. De afgelopen vijf loopdagen hebben we veel plezier gehad en we genieten volop. Maar in deze omstandigheden is het niet heel fijn. De vele stenen van het 'knoffelpaad' hebben de knieën ook niet echt goed gedaan. We gaan eerst even lekker douchen en gaan dan kijken hoe het nu verder moet met onze tocht. Ook wassen we onze kleren in het wasbakje en hangen we ze te drogen aan het meegebrachte waslijntje. Beneden in het restaurantje besluiten we wat te gaan eten. Buiten regent het weer hevig dus het is niet aantrekkelijk in het dorpje rond te snuffelen. Een omelet met ham doet ons goed smaken. Ook de Guinness die we erbij hebben besteld smaakt prima. Tijdens het eten bespreken we de opties. De afgelopen dagen hebben we ervaren dat als we de officiële paden willen volgen deze vaak blubberig en glad zijn. Daarbij komt dat het vaak berg af en berg op is en met minder grip is het uitkijken geblazen. Waarschijnlijk zijn de paden bij droog weer wel goed te belopen. De vraag is dus of de weersverwachting voor de komende tijd beter wordt. Na dit gecheckt te hebben blijkt het nog niet één, twee, drie beter te worden. Ook morgen wordt weer veel regen verwacht. Terug naar Killarney waar we ook gestart zijn is nog twee etappes lopen. Omdat we niet nog twee dagen langs de weg willen lopen en de blubber ook niet zien zitten gaan we een ander plan smeden. De dame in de bar weet te vertellen dat er een bus rijdt vanuit het dorp. De precieze tijd is nog niet bekend maar het toeristenbureau moet dit wel weten. Ons idee is nu om morgen met de bus te gaan. De rest van de vakantie gaan we cultureel bezig. Morgen gaan we hiervoor bij het toeristenbureau informeren. De eigenaar van het restaurant en guesthouse is een Nederlander. René de Jong heet hij. Hij is getrouwd met de Ierse dame Patricia. Na het eten en het pintje begeven we ons weer even op de kamer. De terugreis met het vliegtuig hebben we met behulp van Jan zijn broer Eduard wel alvast geboekt. Dit is zaterdagavond om zeven uur. Als het weer wat droger is zoeken we nog even een pub op. Deze vinden we vier huizen verderop. Daar aangekomen is het erg druk. In het begin is er maar één barkruk vrij. Om en om wisselen we het zitten af. Later op de avond komt er meer plek en hebben we allebei een zetel. Beide drinken we nog twee Guinness. Om kwart voor tien gaan we weer naar het guesthouse. Dan eten we nog wat brood dat we op voorraad hebben. Daarna gaan we te bedde. Morgen staat het ontbijt als het goed is om half negen klaar.

Foto’s

3 Reacties

  1. Marijke:
    20 augustus 2017
    Wat een tocht!
  2. Gerben:
    20 augustus 2017
    It is wol echt Iers waar, maar ik hoopje dochs dat der noch wat moaie dagen oan stean te kommen. Hjir yn Fryslân wurdt it yn elk gefal wer simmersk waar. Folle wille mei de kulturele fuortsetting.
  3. K Groeneveld-Faber:
    21 augustus 2017
    Heel goed om het programma om te gooien en er toch een leuke tijd van te maken! Veel plezier nog!