Dag 9: 16 augustus 2016 van Carlton Bank naar Lion Inn, 20km

16 augustus 2016 - Lion Inn, Verenigd Koninkrijk

Weer staan we om half zeven op Joop heeft heerlijk gelegen, Jan wat minder omdat we al vanaf negen uur in de tent lagen. Op een gegeven moment lig je, je een breuk. Joop heeft hier geen last van. Eenmaal opgestaan en de spullen uit de tent gehaald zetten we de tent verderop in de zon te drogen. Gisteravond hebben we de packhorse een sms gestuurd of hij morgen ons bagage naar de pub in Lion Inn wilde brengen, hij sms'te terug dat dit akkoord was. Ook hebben we vanochtend koffie gezet met de primus. Een kop is nog steeds lek maar het smaakt goed. Dan gaan we rond acht uur naar het hoofdgebouw. Gisteravond hebben we gevraagd wanneer het winkeltje opengaat. Acht uur vertelde de heer, maar raadt eens? Het gaat pas om negen uur open. Wel kunnen we geld wisselen om het verschuldigde bedrag voor de packhorse achter te laten bij de tassen. Zonder al te veel proviand (drie broodjes) gaan we dan toch op pad. We zullen zien wat we treffen, vanaf het terrein komen we direct weer op de route dit is dus ideaal. De heuvels waar we gisteren overheen gingen hebben nu hun vervolg. We klimmen flink en dalen weer, dit herhaalt zich drie keer. De omstandigheden en uitzichten zijn idem als gisteren, onbeschrijfelijk zo mooi. Alleen vandaag waait het pittig en moeten we erom denken dat onze hoedjes niet afwaaien. Bovenop de heuvels zijn de paden mooi vlak. De paden naar boven en naar beneden bestaan toch veelal uit gesteente. Trappetjes met een diversiteit aan op en aan treden. Dit blijft voor Joop pittig, we doen dan ook rustig aan. Onderweg zetten we nog een grote zonnebadende kikker op de foto. We komen langs een grote rotspartij en gaan op de foto. Een meneer die passeert is ons behulpzaam. Tijdens de derde afdaling komen we een groep oudjes tegen die hijgend omhoog klimmen. Voor de vierde keer gaan we omhoog een heuvel op. Een heel lang stuk kunnen we mooi vlak lopen. Dan gaan we om kwart over elf even tegen een betonnen paaltje zitten rusten. We nemen respectievelijk een derde en twee derde broodje met kaas om de andere twee broodjes voor de rest van de dag te bewaren. We hebben namelijk geen idee wat we nog gaan aantreffen. Na even gepauzeerd te hebben gaan we verder. Ditmaal dalen we heel geleidelijk af met een vlakte voor ons niet in te schatten zo groot. Aansluitend slaan we rechtsaf een kaarsrechte gebroken puin weg op. Onderweg zien we schapen, vogeltjes en een hoenderachtige. We nemen even afscheid van de Cleveland Way die we sinds gisteren al mijlen volgen. Dan begint het pad te slingeren en gaan we slingerend over de heuvelrug. De weg is nagenoeg vlak. Het stel met de hond zit onderweg ergens op een paar rotsblokken te schaften. Over een karrenspoor lopen we in een boog om een vallei heen. Dan zien we om kwart over één de resten van een hek met een opstapje om over het hek te kunnen klimmen. We gaan beide aan één kant van het hek op het plankje zitten. Elk weer een stukje van een broodje met kaas en even lekker de beentjes languit. Het stel met de hond loopt ons dan weer voorbij. Na tien minuutjes vervolgen we ons route weer. We treffen prachtig weer, zon, niet te warm met een verfrissend briesje. Na nog een aantal kilometers slaan we linksaf van het gebroken puin pad af richting Lion Inn. Nog eenmaal een klein klimmetje en dan komen we bij pub de Lion Inn. Het is half drie en we hebben twintig kilometer gelopen. Een pittoresk plaatje om te zien. Midden op de open ruimte een pub met wat bijgebouwen waar kamers zijn en waar we in het grasland naast de pub tussen de schapen ons tent op kunnen zetten voor vijf pond. We drinken een glas appelsap en zetten dan ons tent op. Jan is zuiver een beetje verbrand in de zon. Na het tent op zetten gaan we douchen. Daarna drinken we een pintje het heet de Grouse Beater. Dit zijn de hoenderachtige vogels die we onderweg meerdere malen hebben gezien. Ook bekijken we de nog af te leggen route. Dan realiseren we ons dat het einde van de tocht toch echt in zicht komt. De tocht is echt vier dagen korter geworden door ons busreis. De terugtocht naar Nederland zijn we aan het uitstippelen. We nemen nog een Grouse Beater en gaan dan naar de tent om onze was binnen te halen. We doen even een tukje van een halfuur en gaan dan weer naar de pub. We bestellen kip in een pindasaus. Joop heeft er rijst bij en Jan heeft er patat bij. Bij het eten neemt Joop een rood wijntje en Jan een cola. Het is een heel erg hete pindasaus die nog wel een poosje nagloeit. Maar het smaakt heerlijk. Daarna gaan we weer naar de tent, tandenpoetsen en te bedde. Het was een fantastische dag die zeker voor herhaling vatbaar is.