Dag 7: Norddeich naar Dornumersiel, 29 km

Vannacht ging het behoorlijk te keer zo nu en dan. Er is best wat regen gevallen. Half zeven waren zowel Joop en Akke als Jan klaarwakker. Daarom als drietal maar besloten er maar uit te gaan. Het was op dat moment droog en je weet maar nooit. Akke haar schoenen zijn vannacht niet helemaal droog gebleven, ze hebben wat te dicht bij de kant gelegen. Als we inpakken drupt het toch nog wat, maar we zetten door. Het stelletje op de fiets dat we in Knock als buren hadden is hier ook blijven overnachten. We eten toetjes uit de supermarkt en krentenbollen. Voordat we weggaan bezoeken we nog even het toiletgebouw. Even voor acht uur lopen we dan weer richting Norddeich. Links zien we een mooie regenboog tussen de donkere wolken. Op weg naar Norddeich hebben we te maken met een paar spetters. Dan begint het steviger te regenen. We staan onder een afdakje te schuilen. Jan is zijn regenkappen voor over de schoenen vergeten. Joop en Akke hebben een regenbroek. Het vervelenste wat je kunt hebben zijn natte schoenen en voeten. We wagen een gokje en vragen of we bij hotel Fährhaus Norddeich koffie kunnen drinken. Dit kan en de koffie smaakt heerlijk. Als we zitten zien we dat het buiten aardig aan het hozen is. Wanneer we de koffie op hebben doet Akke een graai in de rugzak. Daar komen vuilniszakken en tape uit. Deze doen dienst als regenkappen voor over Jan zijn schoenen. Negen uur lopen we weer, in het land zien we veel ganzen. Het landschap lijkt wel veel op dat van ons langs de zeedijk. Dan begint het pittiger te regenen. De regenkleding doet zijn werk maar ondanks dat worden we wel nat. Vanwege het weer besluiten we binnendijks langs de zeedijk te lopen. De vele kilometers zijn een beetje saai aan het worden. Daarom worden er liedjes gezongen voor vermaak. Een Potje met vet. Cowboy Billie Boem. Op 8,4 kilometer kijken we over de rand van de dijk. Mooie uitgestrekte kwelders maar het waait te hard dan maar weer naar beneden. Op een bankje op de dijk nemen we na 13,5 kilometer een broodje. De zon komt door maar we besluiten tot aan Nessmersiel binnendijks te lopen. Vanaf het land zijn ze een leiding aan het boren naar het eiland Nordeney. Hiervoor liggen tussen vaste wal en het eiland twee werkschepen in de zee. De regenkleding kan uit. De route gaat net als eerder verder tussen de oude en de nieuwe zeedijk. Om half één komen we aan bij Nessmersiel. Daar lopen we de pier op naar het havenrestaurant. Het heeft een mooi panorama zicht op het water en het eiland Baltrum. We hebben er 19,3 kilometer opzitten. De tosti Hawaii van Joop is wat flauw van smaak. Akke haar vissticks met patat smaken goed. Jan zijn schnitzel smaakt naar vis maar de patat is lekker. Evengoed hebben we goed gegeten. Als we bij het restaurant weglopen willen we recht door de kwelder lopen maar dit mag niet omdat het een stiltegebied is. Het is twee uur als we weer buitendijks lopen. Mooie kwelders met koeien en schapen en allerlei gevogelte. Er staat een straffe wind, maar we hebben hem gelukkig mee. Even over een schrikhek klimmen en tussen de schapen door. Na vijf kilometer houdt het asfalt op en gaan we weer binnendijks. Joop speelt weer een stukje op de mondharmonica. Hier en daar krijgen we nog een verdwaalde snitter regen. Nat worden er er niet meer van. Dan zien we in de verte Dornumersiel liggen. Het is een eenvoudig plaatsje met een groot caravanpark aan de zeedijk. De camping ligt aan de zeezijde en is wat winderig. Het is gelukt de tent op te zetten en we hopen dat hij blijft staan. Vanaf de camping zien we de eilanden duidelijk liggen. De eilanden liggen dichter bij Duitsland dan onze TV TAS. Na het tentopzetten gaan we in het nabijgelegen restaurant een kop koffie met appelgebak halen. Zo in het restaurant hebben we uitzicht over het wad en op de eilanden. Dan gaan we douchen en kijken of er een winkeltje is voor wat boodschappen. Om te winkelen zouden we naar Dornumersiel zelf moeten. Op internet is te zien dat de supermarkt ook op zondag open is vanaf 8 uur. De douches zijn op tarief, men houdt het kaartje ervoor, drukt op start en de teller begint te lopen. Als we onder de douche staan regent het weer. Gelukkig hebben we dit vanmiddag niet op ons bol gehad. Joop wast zijn (onder-)broek nog even in de wasbak. Jan droogt zijn handoek onder de handendroger. Akke hangt de waslijn aan de tenten. We zitten nog eventjes aan de picknicktafel. Dan kijken we of we wat te eten kunnen halen. De ahfhaal/snackbar is dicht. Daarom gaan we weer naar het restaurant. Als we zitten zorgen de zon en de buien in de lucht voor mooie regenbogen. Ook het uitzicht op de eilanden en het wad zo op de avond is erg mooi. We eten saté en het smaakt erg goed. Jan en Joop drinken er een lekkere pint bij. Akke een jus de orange. Onze conclusie is zo onder het eten dat de gemiddelde Duitser toch wel wat dik is. Na een tijdje gaat Akke terug naar de tent en nemen Joop en Jan nog een kouwe klets. Later op de avond is de zonsondergang schitterend. We gaan nog eventjes onze tandenpoetsen en om tien uur liggen we allemaal plat. Op zijn Joops: 'Tomorrow is another day'