Dag 12, dinsdag 20 augustus 2019, van Søndervig naar Vedersø Klit, 20 km

Om zeven uur is het droog en gaan we dan ook weer moedig bezig met inpakken. Zo aan de zee is het aardig afgekoeld vanacht. Dit zorgde ervoor dat we in de nacht wat meer kleding aan moesten doen of de luikjes van de tent dicht. Het is droog als we de ogen open doen. Maar dan komt er in enen een bui opzetten. De tenten waren droog en konden zo in de tas. Gelukkig stond weeralarm Joop paraat. Hij riep: Der komt in dikke bui aanzetten! Het signaal voor een evacuatie. Snel de tenten mee naar de ruimte waar we gisteravond ook hebben gezeten. Jan had geluk een paar harinkjes eruit en klaar. Bij Joop en Akke duurt het net lang genoeg om toch water mee de rugzak in te nemen. Helaas maar het is niet anders Joop was op zijn zachtst gezegd teleurgesteld. Jan haalt broodjes die we besteld hebben en Akke kookt het water. Dan zitten we even over acht aan het ontbijt. Ondertussen regent het aardig maar de dame van de receptie zegt dat de weerberichten aangeven dat het droog is/wordt. Tijdens het eten klaart het op. Binnen pakken we onze spullen en de tent in. Om negen uur heeft iedereen gebruik gemaakt van het sanitair en gaan we los. Eerst een kilometer richting Søndervig. Bij de supermarkt kopen we kaas, cup a soup en toetjes.  Dan gaan we half tien  op naar de strandopgang. Daarbij komen we ook langs het restaurantje waar we gisteren tussen de middag gegeten hebben. Als we bij het strand komen hebben we geluk het is laag water en dus we kunnen langs het water lopen. De vorige vakanties hebben we er ook zo van kunnen genieten het lopen op het strand. Er zijn nog vele resten van bunkers uit de oorlogsjaren te vinden. De zee buldert aardig. Dan op eens worden we weer overvallen door een vette bui. Bij een bunker zoeken  we dekking tegen de regen. Akke duikelt half in één van de loopgraven. Er is alleen niet zoveel luwte te vinden. Als we er half opgevouwen liggen vliegt er een straaljager over. Een pokke herrie heeft het ding. Het lijkt wel oorlog.  Verderop staan grotere bunkers van een voormalig 'Luftwaffe Night Fighter Control Centre'. Het zijn werkelijk waar enorme betonnen kolossen. Spijtig dat we niet even verder waren toen de bui kwam. Deze bunkers konden we prima bij schuilen. Als we weer lopen zijn we ook zomaar weer opgedroogd door de wind. Even verderop proberen we na zeven kilometer lopen in een duinpan te pauzeren. Het waait er teveel en we worden er gezandstraald. Daarom gaan we door en de kilometers vliegen onder ons voeten door. Tot er op tien kilometer een strandopgang met parkeerplaats is. Daar stoppen we om te eten. Er is verder helemaal niets dus we geven ons neer in het gras. Daar maken we soep en eten een broodje. Het is inmiddels twaalf uur dus we hebben het ook verdiend. Om twintig voor één vervolgen we onze weg. Inmiddels is het opkomend water dus we moeten er om denken dat de golfslag niet over onze schoenen loopt. Vanwege het opkomende water moeten we meer het strand op lopen waar veel grind ligt. Daarom verlaten we na vijftien mooie kilometers het strand. Door de duinen lopen we naar de doorgaande weg achter de duinen.  Over het erf van een oude boerderij komen we weer bij de weg aan. Na een paar honderd meter kunnen we afslaan en via een rustig weggetje verder naar Vedersø Klit. Aan weerszijden van de weg staan allemaal rietgedekte woningen. Schitterend zijn de meesten. Omstreeks kwart voor drie komen er in Vedersø Klit aan en besluiten we dat dit het eindstation voor vandaag is. Een camping verder zou kunnen maar dat is tien kilometer lopen. Het ziet er hier goed uit, we hebben een twintig kilometer gelopen en vinden het wel welletjes. Als we inchecken krijgen we drie pasjes voor de douches. Het tentenveldje is juist achter het toiletgebouw. Bij de supermarkt kopen we drie Cornetto's met aardbei smaak. Rond half vier staan de tenten in het zonnetje te drogen. Er is een picknickbank waarop we een kopje koffie drinken. Dan gaan we douchen terwijl we dit doen heeft het al weer een keer geregend. De douches zijn weer goed voor elkaar en heerlijk warm. Even voor zes uur lopen we naar het bij de camping aanwezige restaurant. Akke neemt schol en Jan en Joop een stukje biefstuk. Het smaakt heerlijk. Het is redelijk druk en de ober met net een maatje te veel loopt de voeten onder zijn lijf vandaan. In zijn eentje bediend hij meer dan zes tafels. Akke puzzelt nog wat en Jan en Joop drinken rustig een biertje op. Tot een uur of half negen blijven we zitten en dan gaan we terug naar de tent. Buiten is het koud omdat er een frisse wind waait. Het is dus bepaald niet geschikt om buiten te zitten. Daarom gaan we tandenpoetsen en langzaamaan maar onder de wol. Wel wat vroeg maar ach dat zullen we ook wel weer doorkomen. Met voor ons nog een halve loop dag. Waarvan we benieuwd zijn wat deze ons gaat brengen. Vandaag hebben we in ieder geval alweer een machtig mooie dag gehad. Op naar morgen.