Dag 1: Lauwersoog naar Pieterburen 22,6 km

5 augustus 2018 - Pieterburen, Nederland

Daar gaan we dan in de auto naar Lauwersoog. Omdat we al eens via de kust afgedaald zijn naar Santiago de Compostela lijkt het ons mooi het nu eens wat hogerop te zoeken. Omdat kustwandelroute's ons goed bevallen ook nu weer zo dicht mogelijk langs het water. We weten nog niet hoe ver we kunnen komen in twee weken. Als we gemiddeld genomen 25 kilometer op een dag lopen zouden we zo'n 350 kilometer kunnen voltooien. Dus in Duitsland de bocht om richting Denemarken moet lukken. Fijn ook dat Akke, na de val van de trap bijna vier jaar geleden, weer mee kan. Jan Witteveen sr heeft ons in Lauwersoog bij de zeedijk afgezet. Nu de rugzakken achterop en lopen maar. We lopen op eigen risico over de zeedijk. Het schijnt namelijk militair oefenterrein te zijn zo aan de Waddenkust. De eerste vier kilometer lopen we bovenop de zeedijk over schapenpaadjes. Het is kurkdroog en zo nu en dan passeren we een hekwerkje. Dan gaan we na beneden en lopen we buitendijks over het asfalt. Het is nog wat onwennig met de rugzak maar onze voorzichtige conclusie is dat de eerste meters goed gaan. Dan treffen we de eerste 'dykskiep. Se ha de linker en de rjochter poatsjes net gelyk. Dat is maar goed ook want het loopt hier en daar wel wat scheef. Een paar kilometer verderop komen we ook koeien en paarden tegen. Deze lopen in de kwelders. Hoe verder we komen hoe uitgestrekter de kwelders worden. Mooie vergezichten over het wad. We komen een enkele fietser tegen  verder heerst er serene rust. Na 12,5 kilometer geven we ons neer tegen een hek onder aan de dijk. Daar drinken we een kop koffie en eten een broodje. We lopen verder en als de teller op 19,5 kilometer staat komen we bij een kunstwerk. Het is een ijzerenfiguur bovenop de zeedijk. Het poppetje tuurt over het wad. Omdat het best een mooi ding is gaan we er maar even bij op de foto. We verlaten de zeedijk en gaan via een karrenspoor tussen de tarwe of rogge en aardappelvelden landinwaarts. In de verte zien we een kerktoren. Het zou zomaar eens ons eindbestemming van vandaag kunnen zijn. Dan passeren we een oude (nu binnen) dijk. Deze doet niet meer dienst omdat de zeedijk 1 kilometer verderop ons, nou ja de Grunningers, tegen het water beschermd. Aan een vlierstruik hangen allemaal zoete bessen. Joop en Akke maken er dankbaar gebruik van. Jan niet want wat de boer niet... enfin. We lopen verder en het kerktorentje komt almaar dichterbij. Dan arriveren we in Pieterburen. Een mooi klein dorpje vanwaar ook het welbefaamde Pieterpad vertrekt. Het is één en al reuring. Een markt wat winkeltjes en een paar handenvol toeristen. In het dorp lopen we nog twee honderd meter en dan zijn we er. Camping Boet'n toen in Grunnnn ja. 22,6 kilometer gelopen en we zijn ongeveer twee uur al binnen. We worden allervriendelijkst ontvangen door de campingbeheerster. Ze zegt dat we stoer zijn. Al helemaal om het feit dat we van Lauwersoog zijn komen lopen. Wij zeggen dat het wel mee valt. We krijgen een mooi plekje in de schaduw toegewezen. Nadat we de tentjes opgezet hebben gaan we ons inschrijven. We zijn vijftien euro kwijt voor twee tentjes en het douchen. Joop leent nog even een hamer van het beheerdersechtpaar om de harinkjes een tik op de kop te geven. Daarna gaan we even in het dorpje kijken. Eerst doen we het bezoekerscentrum Waddenkust aan. Hier is veel informatie over het gebied en de omgeving te vinden. Ook draait er een film over het ontstaan van het wad. We informeren nog even over veerverbindingen die over de Eens gaan. Het schijnt dat er van Eemshaven naar Ditzum een veerpont gaat. Dan zoeken we een terrasje op. We drinken wat en eten een appelgebakje. De koffie en het palmbiertje smaken goed. Na de tweede ronde lopen we nog een rondje. De Sint Petruskerk is een mooie kerk met veel houtsnijwerk binnenin. Eenmaal buiten de kerk lopen we weer naar de camping en frissen we onszelf even op. De douches zijn lekker warm. Met een muntje hebben we meer dan genoeg warm water. Bij de plaatselijke kroeg bestellen we de weekpizza. Pizza Hawaii met extra salami. Hij smaakt goed de helft die we over hebben gaat mee in een paar servetten. Hebben we morgen ook weer wat. We drinken er een glaasje bier en Rivella bij. We drinken er nog één. Gaan dan richting camping. We maken het niet te laat. Dag één is een feit.

Foto’s

5 Reacties

  1. Klaas:
    5 augustus 2018
    Mooi verhaal jan van dag 1 genieten jullie er maar van wij blijven het volgen groeten daar van ons
  2. Anja Mulder:
    5 augustus 2018
    Fijn dat Akke ook weer mee kan wandelen!
    Geniet ervan en succes 🍀
  3. Jeanet volbeda:
    5 augustus 2018
    Mooi verhaal mooie foto's we verheugen ons op het volgende verhaal succes
  4. Jetske Dijkstra:
    5 augustus 2018
    Veel succes de komende wiken! Leuk dat we meilêze en meisjen meie!
  5. Marijke:
    7 augustus 2018
    Hoi allegeare. Moai dat Akke ek mei is, pracht ferhaal Jan.
    Genietsje fan de reis.