Dag 5: 2 augustus van Klitmøller naar Hanstholm | 18 km

Om negen uur is regen voorspeld. Een natte tent meesjouwen is geen pretje. Dus ik besluit om half acht in te pakken en kan dan vooraf hopelijk ook nog een stukje wandelen mocht de regen komen. Om acht uur zit alles in de tas en heb ik de tanden gepoetst. Bij de receptie is een kleine wachtrij voor de broodjes. Het lukt mij vrij rap uit te checken en twee broodjes aan te kopen. Rond kwart over acht loop ik dan ook al. 

Net als gisteren kan ik via de achterdeur het campingterrein verlaten. Een soort van olifantenpaadje tussen huisjes door. Dan kom ik op de hoofdstraat van Klitmøller. Er zijn best wat winkels, dit is dus een grotere plaats dan waar ik eerder ben geweest. Een Spar supermarkt kom ik op 1,5 km tegen maar ik ben voorlopig voorzien. Op een gegeven moment ga ik links en kom weer bij de 'rednungsvej' terecht, tenminste als ik het kaartje van gisteren mag geloven. Er is geen markering met de welbekende reddingsboot. Het loopt recht op de duinen af en daarboven uit zie ik de zee. 

Het waait gelukkig niet zo'n storm als gisteren want de zon is er niet bij. In een duin staat een tentje. Het is nu mul zand waar ik overheen loop. Hier en daar is een opening in de duinen. Zo dicht ben ik gisteren de hele dag niet bij de zee geweest. Er zijn ook hardere stukken. En hele delen loop ik door hoog gras. Heel lichtjes valt er een route te ontwaren waar eerder mensen hebben gelopen. Het is alles behalve vlak en het vraagt erom rustig aan te doen. Na gisteren is dat ook wel mijn persoonlijke wens. Op een gegeven moment zie ik geen route meer. Hoewel de app die ik van 'Nationalpark Thy' heb gedownload aangeeft dat die er wel moet liggen. 

Wat ik wel zie is de 181. Die kan ik niet laten lopen. En wat blijkt als ik daar dan ben? Er is een vrijliggend fietspad. Daar ga ik voor nu maar verder. Inmiddels is het ook negen uur geweest en gelukkig nog steeds droog. En dan twintig voor tien begint het te druppen. Hop, de regenhoes erom en de regenjas aan. Omdat ik de wind in de rug heb en het meevalt heb ik er weinig last van. In de verte duikt een witte vuurtoren op. Ook nu loop ik er weer recht op af. De picknicktafel op een parkeringsplads bij een strandopgang gunt mij na 9,3 kilometer even pauze. De broodjes van de camping gaan er goed in! De rugzak en regenjas geven precies genoeg beschutting. Het is weer droog. Erg lang blijf ik er niet want het is niet aangenaam genoeg voor de spieren. 

Met een beetje geduld duikt dan aan de linkerkant de zee weer op en een pier. Aan de rechterzijde in de duinen zie ik een aantal bunkers. Het blijkt een complex van in totaal 16 bunkers te zijn waar vrij aan het begin van de oorlog mee gestart werd te bouwen. Het is mij te ver omlopen om er dichtbij te gaan kijken. En bunkers heb ik al eerder gezien in soorten en maten. Voor Hanstholm duikt in enen weer een markeringsbordje van de reddingsweg op. Het is elf uur en ik heb dan 12,4 kilometer gelopen. Door een klaphekje verlaat ik het fietspad. Over een onverhard pad gaat de route verder. Een flinke heuvel moet ik bedwingen maar als ik achterom kijk is het heel goed te overzien welke weg ik heb afgelegd. Halverwege waar de route links gaat ga ik rechts op naar de vuurtoren. Het zal wel een van de hoog(s)tepunten van Hanstholm zijn. Daar komt ook weer een spatje regen. Hier kan ik de vuurtoren ook beklimmen. Het geeft nog mooier zicht op de afgelegde route. Helaas regent het en is het wat schier. Ook geeft het de gelegenheid Hanstholm van boven te bekijken. Een campingterrein zie ik nog niet gelijk. Deze keer tel ik 68 treden. 

In een weide bij de vuurtoren staan blijkbaar typisch Deense koeien. Er staat een bordje met uitleg, in het Deens, bij vandaar. De Schotse Hooglanders die ik verderop zie kan ik meer waarderen. Dan loop ik heuvel afwaarts.  Bij het lokale overdekte winkelcentrum koop ik wat broodjes en een versnapering voor onderweg. Ook is er een bakkerij met café daar bestel ik een broodje en koffie. Het is inmiddels twaalf uur geweest. Buiten regent het. Ze verkopen er ook heel veel zoetigheid. Er zitten weinig gezonde dingen tussen. Maar er zijn gelukkig een paar gewone broodjes en er is een salade bar. Als ik zie wat de mensen daar allemaal kopen kan ik mij wel voorstellen dat velen zo'n grote pens hebben. Het loopt er in en uit. Maar goed ieder zijn meug. 

Rond 1 uur verlaat ik de bakkerij/het café. Dan dwaal ik nog even in het winkelcentrum rond. Er zijn wat verkoop advertenties van huisjes in de duinen. Voor 207.000 euro heb je een mooie. Waarna ik toch maar het mooie weer in ga. Het is echt pet weer. De honden lusten er geen brood van. Een mooi recht fietspad loopt precies van het winkelcentrum Hanstholm uit. De wind komt van de zijkant. Met de paraplu probeer ik ook de onderste helft enigszins droog te houden. Alleen dat ding is zo slap als een dweil. Hij had thuis beter in het asvat gekund. In een fietstunnel sta ik even stil en dan capuchon op en gaan. Op naar de camping. Via een bedrijventerrein en vervolgens een mooie rustige 50 kilometer weg. Bomen en bebouwing zorgen een groot deel voor luwte. Maar er zijn ook grote open stukken. 

Het plaatsje Hamborg passeer ik. Daar is ineens de camping Hanstholm. Mijn teller stopt vandaag op 18 kilometer en dat is na vandaag meer dan genoeg. Het is twee uur en tot half drie blijf ik wat onder een afdak. Het is niet te doen buiten met de regen tijdens het wandelen heb ik nog geluk gehad. Dan besluit ik maar te gaan douchen. Het zijn ruime douches met wasbak en toilet in één hokje. Dat komt goed uit. Zo kan ik tijdens het douchen mijn kleren gelijk wassen. In het washok is ook een droger. Alleen blijkt mijn 20 kroon munt te veel te zijn voor het apparaat. Meteen krijg ik hem terug. Dus moet ik door het pokkeweer naar voren zuilen. Inmiddels ben ik lekker warm en droog en dat wil ik zo houden. Bij het restaurant vraag ik om te wisselen. Maar ik besluit niet gelijk terug te rennen maar een biertje te nemen. Een lekkere Grimbergen. 

Wat ben ik blij dat ik vandaag geen 30 kilometer hoef te wandelen. Toch maar goed dat ik gisteren doorgelopen ben. Als ik er een tijdje in het restaurant zit komt er een Duitser bij mij zitten. Hij is met nog een ander op fietsvakantie en gaat Denemarken rond alleen dan tegen de klok in. Ze waren eerst met drie maar één is noodgedwongen afgehaakt. Hij zegt dat ik wel bij hen in de tent mag. Dan komt zijn collega fietser er ook bij zitten. Als ik voorstel om een pintje te bestellen dan vinden ze dat een goed idee. Het is een lekker maar het hakt er wel in, het zijn zware jongens die pinten. We bestellen wat eten. Een hamburger met patat. De mannen hebben er vis bij. Als ik even naar het toilet ga gooi ik gelijk ook de droger aan. In de shop vraag ik of ze nieuwe paraplu's verkopen. Dat is helaas niet het geval.  Dan ga ik terug naar de maaltijd. Het volgende biertje staat dan klaar. 

We hebben het over van alles en nog wat ze komen van Hamburg. Om half tien zit het nog steeds gezellig met Hans en Sven. Met Sven heb ik nummers uitgewisseld. Als ik in Hamburg ben kan ik daar ook overnachten. De laatste pint krijgen we in een wegwerpglas. De serveerster is al aan het opruimen. Hans heeft altijd bij de inspecties van vliegtuigen gezeten. Sven verkoopt sloten en doet daar zijn ding. In hun tent hang ik een waslijn op. Hans und Sven zijn goeie jongens. Ik mag naast Sven liggen en dat laat ik mij niet voorbij gaan. Om kwart voor elf na een aantal Grimbergen gaat het licht uit.