Dag 5, dinsdag 13 augustus 2019, van Dagebüll naar Klanxbüll, 20,4 km

Vannacht heeft het wat geregend. Als we na zeven bezig gaan de tent op te ruimen hikt het er tegenaan. Een paar drupjes maken dat we wat gehaast zijn met opruimen. Het valt mee en het spul komt redelijk droog in de tas. Bij het toiletgebouw onder het afdakje zetten we heet water en pakken we verder in. De bankjes daar aanwezig zijn zeer welkom. Even over acht komt Akke met boodschappen terug. Ze is even naar de kruidenier geweest. Broodjes, kaas en toetjes. We smullen er heerlijk van. Dan gaan we bij de receptie afrekenen. We hebben gisteren 20 euro borg voor de sleutels van de toiletten betaald. Nu betalen we 12,50 dus deze nacht op de camping heeft ons 23,50 gekost. Het regent ondertussen best aardig dus we schuilen nog tot het lichter wordt. Twintig over negen vertrekken we. Vanaf de haven lopen we met een boog buitendijks langs kwelders. Het zicht is mooi en na drie kilometer is er geen verharde weg meer. Er zijn arbeiders die aan het werk zijn in de kwelder. Ze maken afscheidingen van wilgentakken. Joop en Jan lopen bovenop de dijk door het gras. Akke besluit binnendijks te gaan lopen op het asfalt. Dat is verstandig want het komt minder op de benen aan daarom volgen Joop en Jan het voorbeeld op zes kilometer. Het is in de luwte maar het uitzicht is minder mooi. De lucht dreigt aardig maar op een paar spetters na komen er voor nu geen buien over ons heen. En dan regent het. Paraplu's op en lopen maar. Het zijn best saaie dunbevolkte stukken. Op 9,7 kilometer staat er een hokje in een tuin bij een huis dat wordt verhuurd. We vragen de meneer of we erin mogen zitten te schuilen. Akke: maggen wij in dat hokje ein bakje kofje drinken? De man snapt het eerst niet maar dan kunnen we gelijk ook even wat eten. De man zegt dat we hem niet zullen horen. Het zit er mooi droog met uitzicht over de landerijen. Er staat soep en broodjes met kaas op het menu. Het is even voor twaalf dus het gaat er wel in. Als we even zitten gaat het te keer. Het klaart op en we lopen na een half uurtje weer verder. Jan kijkt even over de dijk en het ligt er mooi bij. Het is droog en er is een mooi verhard pad. Buitendijks komen we langs een zwemplek. Het begint te regenen dus weer even de paraplu's op. Na een aantal kilometer verlaten we bij Emmelsbüll de dijk weer. Over een b-weggetje gaan we weer een stuk landinwaarts. Bij een kruising moeten we een keuze maken. Rechtsaf via Klanxbüll zodat we hopelijk ook wat inkopen kunnen doen of linksaf eerst op zoek naar de 'camping' van Boy L. Boysen. We besluiten eerst de camping op te zoeken en dan verder te kijken. In Althorsbüll staat een kerk. Joop voelt er even aan de deur. De deur is niet open maar Hij kan in ieder geval niet zeggen dat hij het niet geprobeerd heeft. Via een landweg gaan we verder. Hier en daar een snitter. Dan in een rechte lijn nog een kilometer naar de camping. Onderweg tien- of honderdtallen grote windturbines en zonneparken. De duurzaamheidsindustie tiert hier weeldig. Het is hier zo weids het landschap kan het hebben. Heel anders dan bij ons. Na 20,4 kilometer arriveren we op locatie. Het is een boerderij waar het er nogal verlaten uitziet. Er hangt een briefje op deur geopend van drie tot zeven. We zijn tien minuutjes te vroeg dus geven ons even neer op het stoepje. Ook hangt er een briefje 'Ich bin mal kurz weg!' Hopelijk is het niet definitief. Hij komt niet om drie uur opdagen. Daarom verkennen we het terrein even. Achter de boerderij is een man met een camperbus bezig. Voor de rest staat er nog een auto. Ook staan er twee verlaten caravans. De man zegt dat de eigenaar even weg is en dat hij niet weet wanneer die terugkomt. Hij geeft aan dat we onze tent wel op kunnen zetten. In het dorp bij het treinstation is een pizzeria. We zetten de tenten op en om vier uur lopen we zonder rugzak een kleine twee kilometer naar het dorp Klanxbüll. Het loopt heerlijk licht. Benieuwd wat we daar gaan treffen. Eerst komen we langs de kerk met een rietendak. We kijken op het kerkhof. Het ziet er top verzorgd uit. Dan lopen we verder en gaan de bahnhofstrasse in. Een bakkerij ziet er uitnodigend uit. Allemaal zitjes en lekkere dingen in de vitrine. Koffie met gebak is waar we onszelf op trakteren. Het smaakt heerlijk. De broodjes die we kopen stoppen we in de tas voor morgen. Om vijf uur lopen we verder. Naar een supermarktje. We kopen er toetjes, cup a soul, snoepjes, koffie en kaas. Voor onderweg hebben we zo eerst weer genoeg. Als er bij de supermarkt vandaan komen gaan we naar de pizzeria. Joop en Jan eten een pizza. Akke neemt een stuk vlees met aardappeltjes. Het is genoegzaam. De dame vraagt bij het afrekenen aan Joop of hij schnaps wil. Joop zegt ja en zo zitten we alle drie aan de spiritus. Akke neemt een nipje dus voor Joop is het dubbele pret. Na anderhalf uur daar gezeten te hebben lopen we terug naar de camping. Daar zien we nu een briefje hangen op het raam kloppen. Dit doen we en er komt een dame bij de deur. Hi is dus een zij. Allervriendelijkst en heel erg benieuwd naar wat we komen doen. Onbegrijpelijk dat wij van Nederland hierheen gelopen zijn. Ze verteld dat door het weidse hier ook geen industrie en veel levendigheid is. Daarom dus ook weinig campings. En ze heeft het over van alles en nog wat. Een vlotte dame. We rekenen 21 euro af. Dan gaan we naar de tent. Op de kaart kunnen we zien dat we met de trein naar het eiland Sylt kunnen. Jan en Joop gaan nog naar de mevrouw om meer inlichtingen te verkrijgen. We spreken af dat we morgen naar de trein lopen. Op het eiland gaan we dan verder wandelen. Voor nu tandenpoetsen en de tent in. Wel wat vroeger dan anders maar er is ook niet veel te beleven. Een mooie nagenoeg droge dag.