Dag 25: 31 juli 2015 van Bidart naar Irun

Vanochtend hebben we geluk het was gisteravond en vannacht namelijk erg vochtig maar de tentjes waren zo goed als droog. We hoefden alleen een doekje over de tent te doen om het laatste natte eraf te krijgen. We hebben een ontbijtje genuttigd op de picknickbank waaraan we gisteren ook even "mochten" zitten. Daarna de tas verder ingepakt en vertrokken. Half acht gingen we op weg naar Spanje. Het dreigde weer te gaan regenen. We liepen op de gok rechts een straatje in en kwamen bij een klein kappelletje uit, dit kappelletje had uitzicht op de oceaan. Hier stond de route weer aangegeven. Omdat het begon te druppen deden we onder het afdakje van de kapel de regenhoezen om de tas. We liepen verder en moesten via een smal trapje/padje naar beneden waar we bij de kust aankwamen. Schitterend de trapjes af met hele mooie uitzichten op de oceaan, de stranden en de boulevards. Daarna moesten we ook weer omhoog via dezelfde soort trapjes/padjes. Dit hebben we ongeveer vier keer gedaan. Naast deze route liep ook een fietspad. Alhoewel de officiële route via de padjes was en deze echt heel erg mooi te lopen zijn kozen we na de vierde keer voor het fietspad. Het is toch zwaar met zo een rugzak om. De optreden zijn meestal ook flink dus pittig klauterwerk. Dan komen we via de fietspaden bij Saint Jean De Luz. Een prachtige binnenkomst vanaf boven lopen we naar beneden de boulevard op. De boulevard ligt helemaal in een boog langs een havenmond met strand en al. De boulevard is een gedeelte overdekt met winkeltjes en restaurantjes. De teller staat op 15 kilometer en we besluiten bij een restaurant even wat te drinken. We gaan binnen zitten en nemen een kop warme chocolademelk en een warme croissant. Terwijl we zitten begint het aardig nat te worden buiten. We doen rustig aan en als het opgeklaard is gaan we verder. Langs de binnenhaven gaan we het stadje uit, we komen in het aangrenzende Ciboure. Hier ziet Jan een postkantoor en we hebben het erover gehad de geschreven kaarten op de bus te doen. Ook hadden we bedacht om de tentjes en de slaapmatjes als we in Irún aankwamen naar huis te sturen. Jan zei tegen Joop kijk een postkantoor zullen we even zien hoe en wat. En voor dat we het wisten hadden we de hele handel in een doos en een sticker erop geplakt om te versturen naar Le Pays Bas. Het gehele pakket woog 6,3 kilo. Dit scheelt ons per saldo dus drie kilo per persoon. Het was letterlijk een verlichting. Vanochtend hadden we een aantal beklimmingen gehad met de tent en matjes. Na het postkantoor moesten we weer flink aan de bak maar och wat waren wij blij deze kilo's kwijt te zijn. We moeten nu wel slaapplek vinden onderdak maar dit gaat ons vast wel lukken en deze last van onze schouders zijn we kwijt. De weg vervolgen we over een diversiteit van paden. Open velden, gebroken puin, landweggetjes, fietspaden asfaltwegen en ga maar door. Vaak uitzicht over het land en over de zee. We hebben al een paar flinke heuvels gehad. Alhoewel we bij de Pyreneeën langs lopen is het zeker niet vlak, heuvel op en heuvel af. Dan komen we in Urugne hier gaan we naar het Office du Tourisme om informatie en een stempel. We bezichtigen de kerk. Een net zo bijzondere kerk als gisteren. Echter van buiten heeft hij meer uitstraling en van binnen is hij luxer. Drie balustrades hoog en veel hout. Een gigantisch orgel dat ook nog wordt bespeeld. Heel erg mooie kleuren en een bijzondere houtsnijwerken preekstoel. Na het kerkbezoek kopen we in de supermarkt toetjes, kaas en een sinaasappel. Bij de bakker halen we een pain. En op een bankje voor de Mairie gaan we zitten eten, drie gangen. Als we weer verder gaan lopen we door open velden en krijgen fikse klimmen maar het is maximaal 20 graden en we missen drie kilo dus het gaat ons redelijk gemakkelijk af. Onderweg zien we koeien, schapen, paarden en meer langs de weg. Dan zien we op een afstand van boven af het Franse Hendaye liggen en aangrenzend het Spaanse Irún. We lopen Hendaye in en komen bij een brug. Het midden van het water is de grens. Voor de brug staat een bord Espanga. We gaan uitgebreid op de foto en zijn verheugd deze mijlpaal te hebben bereikt. Joop heeft omdat zijn scheerapparaat toch niet voldeed besloten maar in Spanje te blijven tot 5 december. Daarom hebben we hem bij de grens een mijter opgezet. Jan zijn scheerapparaat is gelukkig wel in orde dus die keert wanneer we Bilbao bereikt hebben weer terug naar Nederland. Nu moeten we over in het Spaans en dit is best weer even wennen. In Irún aangekomen volgen we pijlen richting de kerk. We vragen een Spanjaard waar de refugio (slaapplaats voor pelgrims) is. De man tekent het uit op een briefje. We nemen onderweg een heerlijke ijsco voor een Spaanse prijs, dus niet zo belachelijk duur als in Frankrijk. Dan gaan we verder, we lopen schijnbaar te ver en vragen een aantal mensen. Een van de personen een man loopt met ons mee ongeveer een kilometer naar de refugio en brengt ons tot aan de deur. Hij spreekt een beetje Engels net als ons. En vindt het leuk dit even te oefenen. We bedanken hem van harte ‘muchas gracias’ en hij zegt dat het leuk was ons te ontmoeten. In de refugio aangekomen staat een tiental pelgrims in de rij te wachten op de trap. Aan de uitrusting is te zien dat veel van hen aan de eerste dag gaan beginnen. We krijgen een plekje en kunnen lekker douchen. Er is een Nederlandse man die 15 dagen Hospitalero word vanaf morgen. Jan heeft een praatje met hem. We slapen in een kamer met twee Espanolas. Ook kunnen we eindelijk weer ons apparatuur goed opladen. Dan gaan we even de stad in en komen bij een Doner Kebab. Hier eten we een ‘plato pollo’ en drinken twee Amstel ‘cerveza's’ het smaakt allemaal heerlijk en ook dit voor weer een normale prijs. Daarna drinken we nog een en dan gaan we heen. ‘Te bedde’ want morgen heeft de hospitalero om 06.30 uur een ontbijtje klaar staan.