Dag 14: 20 juli 2015 van Montalivet naar Hourtin plage

Vanochtend waren de tentjes mooi droog daar we een ondergrond van zand en dennennaalden hadden. Het voordeel is dan voornamelijk in de tijd te vinden die we nodig hebben om op te ruimen. We hebben de tentjes en ons handel in ongeveer drie kwartier opgeruimd en een uur of acht konden we gaan lopen. Langs de kust heb je een mooi lang fietspad wat alleen maar rechtdoor gaat dit hebben we dan ook benut. De eerste vijf kilometer hebben we over het fietspad afgelegd. Daarna ging het fietspad met een slinger via een omweg verder en besloten wij rechtdoor te gaan. We kwamen in een soort van natuurreservaat een erg bosrijk gebied met zandpaden. De route was zeer goed aangegeven maar we hebben geen andere pelgrims gezien. Hier liepen we zes kilometer door bos en duin. Sommige delen waren wat zwaarder omdat er alleen maar los zand lag maar over het algemeen was het goed te doen. Van de autoweg waarmee het pad begon eindigde het uiteindelijk in een heel smal begroeit padje door het bos. We kwamen uit bij Le Pin Sec hier hebben we bij de strandopgang na ongeveer 12 kilometer Orangina gedronken bij een strandtentje. Vervolgens zijn we over het strand verder gelopen naar Hourtin Plage. Op het strand waren veel surfscholen lessen aan het geven. Hier en daar kwamen we nog een naaktloper tegen en verder was het erg rustig. Het windje zorgde voor verkoeling. Onderweg nuttigden we nog een chocoladebroodje dat we in Montalivet gekocht hadden. Even na twaalven kwamen we in Hourtin Plage na 18,5 kilometer aan. Dit was nog wat weinig maar de volgende stop over 15 kilometer werd twee bruggen te ver. We hebben dan ook bij het toeristenbureau geïnformeerd over de route, een slaapplaats en een stempel voor op het paspoort. De stempel was zoek en we kregen de tip om naar Hourtin zelf te gaan. Hier hebben we wegens de kilometers voor bedankt. De route kunnen we via de kust over een fietspad gewoon doorzetten. Ons overnachting is een camping geworden genaamd Airotel La Côte d' Argent de chique naam doet vermoeden dat hij vijf sterren is en een stuk prijziger dan de camping municipal (gemeente) in Brioux sur Boutonne. Door de receptie werden we met een golfkarretje naar een plaatsje gebracht. Gisteren was dit ook al het geval dus dit zal er wel bij horen. De chauffeur gisteren had de Camino del Norte ook al eens gelopen maar dit ter zijde. Jan is gaan liggen op een matje in de zon en Joop heeft wat kleren gewassen en is gaan douchen. Daarna hebben we de tentjes opgezet. De buurman zat vast in het losse zand met zijn auto. De beste man wist er niet veel raad mee. We hebben het eerst maar even op zijn beloop laten gaan. Uiteindelijk was er een andere Nederlandse buurman die te hulp schoot. We hebben maar even geholpen de wagen los te drukken. Wat resulteerde in een merci, merci, merci. Daarna heeft Jan nog even gedoucht en zijn we een rondje over de camping gegaan. We eindigden bij de bar en nuttigden hier een aantal Franse 1664'jes. Waarna we pizza Romaine hebben gegeten, een "poer beste" pizza volgens Joop. We nemen nog een afzakkertje en gaan dan 21.30 te bedde. Nog even ter info, Joop heeft zijn gehoorapparaten weer even getest nadat we ze goed in de zon hebben laten drogen en ze hebben de waterdichtheidsproef doorstaan. Dit is weer een meevaller.